Heel Holland Molt

Hier in huis tellen we de dagen af. Elk jaar opnieuw. De eerste zaterdag van januari en daarna nog heel veel zaterdagavonden. Het tijdstip dat IK de afstandsbediening in mijn handen wil. Dat IK bepaal welke zender er op staat en dat alle sportprogramma's verboden zijn. Dat IK het fijnste plekje op de bank in beslag neem. Dat IK iedereen sommeer òf de kamer uit te gaan, of te blijven maar dan hun bakkes stil te houden.

Want IK kijk dan naar Wie is de Mol. Dit jaar wordt het nóg leuker want hij doet mee. 
Een fantastisch leuke Brabander. Zo bescheiden als dat hij groot is. Hij noemt zichzelf gewoon bakker en patissier. Maar dat is hij niet gewoon. Hij is zoveel meer dan dat.

Het programma Heel Holland Bakt heeft mijn ontluikende liefde voor bakken aangewakkerd. Heeft mij weten te verleiden tot de aanschaf van een zeldzaam mooie keukenmachine. De liefde voor het opeten van al het gebakte had ik al veel langer trouwens. Zo leerde ik hem kennen. We bezochten een paar keer zijn winkeltje en proefden daar de lekkerste gevulde koeken ooit. 

In november gingen we naar zijn theateravond.

Dàt was toch leuk. De introductie deed hij vóór het podiumgordijn. Terwijl iedereen aan een plakje cake knaagde. Daarna schoven de gordijnen open en kregen we een blik op het podium. Daar stonden allemaal tafels en stoelen, met daar omheen projectieschermen. 

Hij nodigde ons uit om bij hem te komen zitten. Na een ferme handdruk zaten we daar dan. En ging de meester vertellen. Over noten, chocola, brood en zijn geschiedenis. 
De man kan, deed en doet nog veel meer dan ik toen wist. 

Zijn winkel bestaat juist dankzij Heel Holland Bakt. De oude bakkerij van zijn ouders was er namelijk niet meer, omdat hij zich had toegelegd op het delen en verspreiden van zijn kennis. Er was wél een prachtige workshoplocatie. Door het programma kreeg hij veel vragen over waar zijn producten nou toch te verkrijgen waren. Zo kwam er weer een verkooppunt naast.

Deze avond werd een uitgebreide proeverij. Hij had van alles voor ons meegenomen. Ja, óók een worstenbroodje en appeltaartje. Heerlijk was het. Of we bij hem thuis aan de keukentafel zaten.

Zijn meest indruk makende advies die avond was, om vooral niét te proeven door voorzichtig stukjes af te happen. Dat vindt hij een kwelling. Nee. Hoppa, in ene keer naar binnen proppen, dan heel goed kauwen, proeven en genieten. Tegenwoordig harken wij hier dus op deze manier onze koeken en chips naar binnen. Schrokken zonder brokken, zal ik maar zeggen.

Eind februari reis ik opnieuw naar Oisterwijk af, om er een workshop te volgen. Of ik er veel ga leren weet ik zonet nog niet. Misschien ben ik wel veel te veel onder de indruk van de ruimte, alle apparatuur en verhalen. Maar ik ga er heus wel mijn best voor doen en houd jullie op de hoogte van mijn ervaringen.

En nu is Robèrt dus deelnemer van Wie is de Mol 2019. Hoe leuk wil je het hebben? Ik kan alleen maar hopen dat hij de Mol is, want dan blijft hij alle afleveringen te zien. Voorlopig heb ik in de Poelepoel dus maar vol op hem ingezet.

Nog minder dan negen uur te gaan. Kijk jij ook?
_____________________________________________________________________________

Binnen een half uur na plaatsing van dit blog, kwam er al een suggestie om een eigen poule te starten. Zin om mee te doen?
Download dan de Wie is de Mol-app, maak een account aan en geef mij je gebruikersnaam door. Dan voeg ik je toe in de app. 

Ik noem de poule "Dekunstomverbandenteleggendieernietzijn".