Haring en Bier Wandeltocht 2018

De Haring en Bier Wandeltocht 

2 juni 2018

De Haring en Bier Wandeltocht wordt sinds het 10-jarig jubileum in 2010 van de ongeorganiseerde Vlaardingse wandelvereniging Het Blauwe Vaasje, elk jaar door hen georganiseerd.

~ Haring en Bier Wandeltocht ~

De 7e editie in 2016 liepen wij voor de eerste keer mee. En onze 2e keer was vorig jaar.

Ook deze 9e editie waren we er bij. Om half acht in de auto en mooi op tijd op de Westhavenplaats aanwezig om onze stempelkaart en polsbandjes op te halen.

De tocht is inmiddels traditie geworden, evenals de vele ingrediënten. 

We hebben allemaal dit oer-gevoel. We spartelden ooit in de wieg en oefenden zo ongeweten onze kromme, korte, mollige beentjes, voor de loopbeweging. Later zetten we onze eerste stapjes op aarde; eerst knullig en struikelend, later met meer daadkracht en een beter richtinggevoel.

'Een kleine stap voor een man,
een geweldige sprong voor de mensheid.'
(Neil Armstrong, 20 juli 1969)

Met deze historische woorden stimuleerde de bekendste astronaut de miljoenen wandelaars van nu. Want, elke tocht begint met die eerste stap.

De start

Hiervan plukt Vlaardingen nu elke eerste zaterdag van de maand juni, de verse zoete vruchten der gedeelde gezelligheid.

Het startschot werd pas gegeven, nadat deze omroeper uitgelezen was. Een traditie, die wat mij betreft, best overgeslagen mag worden. Of ze moeten er iemand neerzetten die school-voorleeskampioen is en niet zelfs de haakjes open en haakjes sluiten mee opleest.

Met de eerste haring-stempel konden we vertrekken. Op naar 125.000 haring-lengtes, oftewel 25 kilometers.

Het eerste uur verliep met hindernissen. Niet zorgvuldig door de organisatie gepland, maar op mijn eigen initiatief, omdat ik steeds een sanitaire stop nodig had. Gelukkig waren mijn wandelmaat, de bosjes en het toilet van het onderweg gepasseerde verzorgingshuis, geduldig.

Lopend langs de Vaart werden we al verwend met een verse eierkoek van de Jumbo. Uitgedeeld door het Hoofd van de afdeling Eierkoek himself. Ik neem tenminste aan dat datzijn functie is, want jaren terug bij de avondvierdaagse stond hij er ook al mee langs de weg. Wij waren blij hem weer te zien en het smaakte vertrouwd.

De Broekpolder

In de Broekpolder kregen we opnieuw een stempel en koffie. Dacht ik.

Maar jammer genoeg was de stroomvoorziening ontoereikend om voldoende koffie op tijd voorradig te hebben. 

We besloten dan ook maar gewoon door te lopen.

~ De schaapsherder met zijn hond en kudde ~

Wat de wandeling dit jaar voor ons erg mooi maakte, was dat we heel veel door het stadse groen liepen en maar weinig door stedelijk gebied.

Het was een bewolkte dag, met een prima temperatuur. Eigenlijk wel zo lekker voor een dag als deze.

Waarom ze dit jaar van mij ook een dikke tien scoorden is het feit dat er overal, gedurende de hele dag, toiletpapier in de dixies hing. Bravo!

De lunchlocatie was weer een andere dan de voorgaande jaren. Een fijne, rustige, open plek. Met heerlijke broodjes, drankjes en gezellige livemuziek.

~ Haring en Bier ~

Het was kwart voor elf. Te vroeg voor een biertje? Wij vonden van niet. De dag was tenslotte ook vroeg begonnen. Als ze dat echt hadden gewild, hadden ze het wel de Haring en Melktocht genoemd.

Dertien en een halve kilometer hadden we er hier op zitten. Nog iets minder dan dit voor de boeg.

Bij het naderen van het voormalig restaurant Krabbeplas kregen we een lekkere appel. Een prima toetje. We kregen de gelegenheid om happend en smakkend te zien hoe het restaurant de afgelopen periode is omgetoverd tot Jofel aan de Plas. Het is dat we net gepauzeerd hadden, anders had ik graag neergeploft op het verleidelijk en gezellig uitziende loungeterras.

De Westwijk

~ Klaprozen ~

Via de Westwijk werden we terug geleid. Met een flesje water van de Stoere mannen, liepen we door de buurt waar ik het grootste deel van mijn jeugd ben opgegroeid. Een Memory Lane, eerst over de Zuidbuurt. Daarna langs de plekken waar ooit de korfbalclub en lagere school hebben gestaan.

Voorbij mijn oude middelbare school en zo langzaam terug, richting het centrum.

~ IJzerkoekje en Schelvispekel ~ 

Bij de laatste stop kregen we nog een culinaire geneugte, van lokale signatuur. En zeg nou zelf: wat is er lekkerder dan een ijzerkoekje en een glaasje schelvispekel in je dik-van-het-wandelen-geworden-tengels.

Finish

Om even na twee uur, wandelden we de Westhavenplaats weer op. Het mag dan niet het geografisch hart van Vlaardingen zijn, het was nu wel een uitpuilend schip van gezelligheid.

We werden met een high five binnengehaald door de nachtburgemeester. En niet alleen wij, hij bleef daar staan tot de aller-aller-laatste-lopert binnen was.

Tijd voor haring en bier en een poosje gezelligheid, met alle vrienden die we zoals elk jaar daar tegenkomen.

Nu hebben we een trio aandenkens. Volgend jaar gaan we voor het kwartet. 

~ De 25 kilometer route ~

Hulde voor en dank aan alle vrijwilligers. Jullie maken er echt een fantastisch evenement van.