Ommetje

Vandaag is de laatste dag van onze gezamenlijke week vakantie.

We hebben hem zowaar eens nuttig besteed. Alle voornemens zijn uitgevoerd en dat mag een unicum genoemd worden.

Gevolg is dat we binnen enkele dagen een godsvermogen hebben uitgegeven. 
Allemaal dingen van Het Wensen Lijstje. Gewoon. Gedaan wat we bijna nooit doen. Knopen doorgehakt. Allemaal tegelijk.

Daarmee is onze spaarpot - van de tijd dat we nog met zijn tweetjes, zonder kinderen, waren - geslonken en is de bodem bijna zichtbaar. Maar wat kan het schelen. We gaan hier heel blij van worden en veel plezier van beleven.

Nu. Nu we nog leven. 

Na opnieuw twee confrontaties met leeftijdsgenoten die niet meer ouder gaan worden, zijn we ons zeer bewust dat 'later' óók voor ons misschien wel nooit komt.

Maar nu vonden we het welletjes en gingen we naar een plek waar je met de beste wil van de wereld geen geld uit kan geven. Precies wat we nu nodig hadden.

Via Nieuwendijk gingen we met de veerpont naar Tiengemeten. Het allerlaatste eiland van Zuid West Nederland. Tiengemeten is ontstaan als zandplaat in het Haringvliet en is in de loop van de eeuwen uitgegroeid tot een eiland.

In 2006 is Tiengemeten omgevormd van landbouwgrond naar natuur. Aan de zuidkant is een gat in de dijk gegraven; een groot deel van het eiland staat nu dagelijks onder invloed van de rivier. Verderop staat het water stil en ontstaat een uitgestrekt moeras. In de oudste polder van het eiland herstelt Natuurmonumenten het oude cultuurlandschap.

Momenteel telt het nog slechts tien bewoners.

We besloten de rode route te lopen.

Daarmee hebben we uiteindelijk dik tien kilometer vol gewandeld en zes geocaches gezocht én gevonden.

Het was heerlijk wandelweer. Winderig, maar ook zonnig.

Ik denk wél dat we qua natuur het minst interessante deel van het eiland gezien hebben.

Maar ach, dan hebben we een reden om nog eens terug te komen.

Op de Oostpunt vonden we de enige horeca-gelegenheid, die deze tijd van het jaar geopend is. De Herberg.

Daar vertelde één van de vogelaars ons dat hij die dag al dertig verschillende vogels had gezien. Ja duhuh. Wij ook.

Maar hij bedoelde verschillende soorten vogels. Dàt hadden wij inderdaad gemist. 
Maar wij hadden dan tenminste wél de Gumsel gezien. En hij niet.

Al met al: een heerlijk dagje.