Het kan de radio zijn, game-geluiden, het skypen, draaiende trommels van de was- en droogmachine, de blender die zijn werk doet, de vaatwasser, stoeiende zonen. Altijd wat.
Behalve.
Het eerste kwartier ná het avondeten, de meeste dagen van de week.
Ik heb namelijk het Lees Kwartiertje weer ingesteld. Jongste had een toets in zijn agenda staan. Een toets over een boek dat hij gelezen moest hebben. Maar hij heeft nooit tijd om te lezen. Want er zijn altijd hele dringende games te spelen en dingen op zijn tablet te doen.
In oorsprong vindt hij lezen hartstikke leuk en is hij trots op zijn goed gevulde boekenkast. Maar tegenwoordig liggen zijn prioriteiten toch ergens anders. Erg jammer.
Als ik eerlijk naar mezelf kijk, herken ik het wél. Lezen, ècht lezen, doe ik in de vakanties en niet zo snel meer tijdens een gewone week. Gestolen tien minuutjes breng ik ook op het www door en niet met mijn neus in een boek. Ik gun mezelf de tijd niet zo en vind er de rust niet voor.
En dat is héél jammer, want ik heb zoveel leuke dingen om te lezen.
Als ik Jongste aan het werk zet en hem laat lezen, is hij zo geconcentreerd als een fruitvlieg. Niet dus. Maar ja. Er is ook zoveel afleiding om hem heen, want wij drieën zijn met allerlei dingen bezig waar hij zijn ogen niet vanaf kan houden.
Nu hebben we dus het Lees Kwartiertje. Alle vier. Of drie, of twee. Afhankelijk wie er thuis zijn.
Na het eten laten we alles op tafel staan. We ruimen nog niets op. Maar ieder pakt iets te lezen. We gaan zitten. Ik zet de kookwekker.
Dan gebeurt het. Het is vijftien minuten he-le-maal stil. Iedereen is verdiept. Ik vind het heerlijk en een verademing. Het is maar een kwartier, maar het geeft rust en voldoening. Èn een 9,6 voor een boektoets.
Volgende week is er een toets over een Engels leesboek, dus we gaan gewoon nog even door. Als het aan mij ligt, ook daarna. En het lígt aan mij, want ik ben de boeken-bitch hier in huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten