Vijftien

Vriend,

Vandaag word je vijftien.

Vijftien jaar geleden lag er een klein, protesterend kereltje in mijn armen dat me met donkerbruine ogen aankeek. Ik zag je, en ik wist dat er een avontuur was begonnen.

Het afgelopen jaar was een bijzonder jaar. 
Het jaar waarin de pubertijd definitief is ingezet. Waarin we hebben afgesproken op een andere manier strijd met je aan te gaan. Minder harde confrontaties, meer op jezelf terug geworpen, minder de confrontaties op woordenwisselingen uit laten draaien, minder gelijk willen krijgen en minder macht en strijd.

Dat heeft effect gehad. We hadden het makkelijk, met z'n allen - tenslotte zijn wij een gezin, een team. Het was gezellig thuis.
Maar o o, wat was je gemakzuchtig, ongeïnteresseerd en wat heb je veel op je rug gezeten.

Maar. Je hebt zo hard gewerkt de laatste twee schoolmaanden. Je hebt je vader en mij versteld doen staan met de draai die je gaf aan je schoolleven. Van je inactiviteit was weinig over. Wat was je gemotiveerd en wat heb je veel geleerd.
Terwijl na je tweede rapport niemand er meer een stuiver voor gaf, ben je over naar 4 Mavo.
Dat is een enorme prestatie die je hebt geleverd, en ik kan de woorden niet eens vinden om je te vertellen hoe trots we op je zijn.

Ondertussen ben je nu ook langer dan je vader. Je draagt schoenmaat 45. Als ik een pot niet open kan draaien, vraag ik het jou.
Soms kijk ik naar je, naar dat grote, sterke lijf, je met gel vastgeplakte kuif, en vergeet gewoon even adem te halen - door de steek van weemoed over wat achter ons ligt, en toch ook wel met wat angst en onzekerheid van wat voor ons ligt.

Zijn je vader en ik wel klaar voor de taak? Voor de reis die misschien nog maar een jaar of zes duurt, van liefhebben en begeleiden en vormen, voor we je de wereld insturen met een jeugd achter je die veilig voelde en leuk?

Ik wil zo graag dat je het leven tegemoet stapt met een gelukkige kindertijd in je zak, maar meer nog dan dat wil ik zo graag dat je klaar bent voor wat het leven je toewerpt, straks, 
als je op eigen benen staat.
Ik hoop dat je zelfvertrouwen genoeg zult hebben om te weten dat je het aankunt.
Doorzettingsvermogen genoeg om je doelen te bereiken, ondanks de tegenslagen en mislukkingen die ongetwijfeld zullen komen.
Dat je liefde zult vinden, iemand die bij je staat om je zwakke kanten te versterken en op je sterke kanten te leunen.
En ik wil zo graag dat je nooit twijfelt, nooit ook maar één seconde, aan het feit dat er compleet, onvoorwaardelijk, eindeloos van je wordt gehouden.

Wie weet wat de toekomst ons brengt. Voor nu leg ik gewoon maar af en toe een extra dekentje over je heen, 's avonds laat als je slaapt - je gezicht plotseling weer omgeven met 
een restje van de peuter die je ooit was. En dan ben ik dankbaar, omdat wij gekozen zijn, voor deze korte tijd, om jou te mogen voorbereiden op de wereld.

Dankbaar dat wij het absolute voorrecht hebben van opgroeien met jou.

Gefeliciteerd met je vijftiende verjaardag, jongen.

Je bent en blijft mijn avontuur.

Mama