Het begint een gewoonte te worden. Oudste was een weekje ziek. Goed ziek. De hele week boven in zijn hol op bed gelegen, niets gegeten en bijna niets gedronken. Maar zoals altijd kwam er nu ook weer de dag dat hij zich op voelde knappen. En trek kreeg.
Hij heeft dan een énorme zin in de Mac. Het slaat natuurlijk nergens op, dat je dat als eerste maaltijd gaat nuttigen. Maar ach. We komen er anders bijna nooit en je bent allang blij als je kroost weer in het land der levenden verschijnt. Toch?
Van mijn hardloopvriendinnetje kreeg ik lieve post. Omdat ik het mezelf niet gun en zij mij wel.
Nu nog een afspraak maken.........
Een rondje door de (buiten)wijk levert een vrolijke tuintafel op.
Voor de basisscholen organiseerden we op een vrijdagmiddag de Mini Maaslandloop. Kinderen renden zich gesponsord een slag in de rondte om het voetbalveld en de kassa rinkelde voor het goede doel.
Druk met het uitproberen van mijn spiegelreflex camera.
Dit krijg je ervan als je de camera even uit handen geeft.
Op zoek naar kikkerdril. Niet gevonden helaas.
Ze worden groot, de jongens van de C1. Maar niet te groot voor een lekker patatje.
Even daarvoor hadden ze de tegenstander met 4-1 verslagen. Daarmee werd hún kampioensfeest verstoord. Zij dropen af en 'die van ons' gingen aan tafel.
De was-tas ging dit keer met mij mee naar huis.
Dagen was ik er zoet mee, met het bezorgen van alle potroosjes. Zo kwam ik ook weer eens bij mijn oude korfbalkluppie. In mijn tijd was het er gezellig druk op zaterdagmiddag als het eerste team speelde. Nu was ik één van de vijf toeschouwers. Nog even. Dan bestaat het niet meer, maar gaat het op in een andere Vlaardingse vereniging.
Ik maakte een bastogne-chocolade taart. De schoonheidsprijs won ik er niet mee, want eenmaal uit de vorm geharkt zag het er niet uit. Maar lekker dat ie was!
Voor ons Familieweekend maakten we in onze tuin foto's voor het Gebaren Memory Spel.
Dagen later kwam ik nog overal de veertjes tegen. Maar wat hebben we gelachen en wat is het resultaat leuk geworden.
Kijk dan. Ik paste gewoon nog makkelijk in mijn trouwjurk van 21 jaar geleden.
Met Bartje op de 50e verjaardag van Don Leo. Volgens Jongste lijken we hier wel broer en zus.......
Kijk, wie we daar hebben!
Hij maakte KIP op school.
Pasen 2014
Nog steeds niet te oud om paaseitjes te zoeken.
We brachten een bezoek aan Vockestaert en zagen een demonstratie van de schaapsherder met zijn hond en kudde. Mooi en indrukwekkend.
We vonden na afloop ook een indrukwekkende hoeveelheid sch**t terug onder onze schoenen.
Hij wil niet zo graag meer op de foto :-).
Jongste, zoals je hem tegenwoordig uit kunt tekenen.
Inmiddels is al wel gebleken dat dit toch echt te laat was, want eind mei komt er nog steeds niets boven de aarde.
Bij Koningsdag horen oranje tompoucen.
Een feestelijke afsluiting van een mooie maand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten