Een paar uur later ging ik naar zo’n speciaalzaak. Ze had al het één en
ander ingeslagen. Uiteraard na goed voorgelicht te zijn; hoe goed het ook is om
vastgeroeste gewoontes te doorbreken - het is niet verstandig om aan
zoiets zonder goede voorbereiding en instructies te beginnen.
Vandaag zou het dé dag worden. Geen verplichte dingetjes, lekker alleen
maar doen waar ik zin in heb. Daar viel dit ook onder. Ik deed de deur achter me dicht en zij pakte de
nieuwe aankopen, wat handdoeken en, voor de zekerheid, ook wat latex
handschoenen.
“Even iets rechterop!”
“Niet zo trekken!”
“Ja, goed aan de achterkant...”
“Als je nou een beetje draait... Ja, zo!”
“Gaat het goed, zo?”
“Ja... ja...”
Het was wat onwennig gedoe maar uiteindelijk waren we klaar en ging zij
naar een ander terwijl ik nog even bleef waar ik was. Het was goed gegaan, vond ik, dit
kunnen we heel best samen.
Ik bekeek mijzelf nog even tevreden in
de spiegel en liep naar Jayne toe.
“Kijk jij eens even? Volgens mij is het goed gelukt: geen tintje grijs meer
te zien.”
"Mooi, dan kan ik er weer voor een week of zeven tegenaan".
 |
| ~ "Mijn kapper Jayne" in ons dorp ~ |