Veel dagen, veel activiteiten, veel gebeurtenissen.
Op een hele zonnige, warme zaterdag waren we op het G-toernooi bij HBSS.
Wim stond er achter de buiten-bar, met zijn jeugdmaten. Wessel ruimde de flesjes op. Jelmer dronk nog een colaatje. En Sjaantje zat in het zonnetje te genieten van o.a. Travassi, Harrie Slinger en Lee Towers.
Niets meer aan doen, aan zo'n dag. Strik er om en houden zo.
Met Wessel begon ik aan onze sportieve twee weken. We starten met de Avond4daagse in Vlaardingen. Een eerste ervaring en juist daarom zo leuk. Gezellig samen, zelf de route uitvogelen en allemaal hele nieuwe routes, dwars door de natuur.
De start was vroeg, rond etenstijd. Daarom hadden we eetploegen thuis.
"Alleen nog maar opwarmen Jel!" "Hoe moet dat ook alweer?" "Ik maak wel briefjes!"
Het ging prima met de voetbalplaatjesalbums.
Toen de actie afgelopen was, gingen de mannen bij de winkel vragen of er misschien nog pakjes over waren. Nou, die waren er hoor.
Dankzij deze actie én het ruilsysteem kwamen beide boeken compleet.
We waren goed voorbereid op het EK Voetbal. Wij wel ja..........
Cadeautjes geven is echt nèt zo leuk als cadeautjes krijgen.
Hier zijn we onderweg naar de tweede Avond4daagse week in Schiedam. Met de schoolmassa meelopen, over uitgekauwde routes. Maar mét klasgenoten is het wél erg gezellig.
Het was al een tijdje zijn wens om eens bij iemand achterop te mogen. En toen kwamen we hem tegen. Wat een fijne verrassing!
Terwijl wij bij Guus waren, liep hij met M&M en zijn broer de laatste etappe. De snoeppot is weer lekker gevuld. En daar is medaille nummer 5.
Vaderdag is niet compleet, zonder een eigen gedicht.
Gaaf vond ik dit. Gewoon langs de Kerkweg, een ooievaar.
Ook dit was langs de Kerkweg. Toen moeder even haar kontje had gelicht en het nest had verlaten, had ik zicht op haar 4 eieren.
Twee dagen later kwetterde ze paniekerig in het water rond. Haar nest was verdwenen en de eieren dus ook. Natuurgeweld of kwajongens?
Met dit ingenieuse systeem hielden we tot voor kort de muggen buiten onze kamers. Althans, dat hoopten we. Met wisselend succes.
Deze maand kwam hier een eind aan. Ons pandje is nu (bijna) geheel voorzien van kunstof kozijnen en voordeur, inclusief raamhorren. Mooi hoor.
Gedurende een halve dag hadden we de beschikking over een buitenbar.
Hij ging hier 3 geweldige dagen in De Ardennen tegemoet met zijn Sportklas. Kamperen en survivallen en ik mocht hem uitzwaaien.
Toen hij thuiskwam was het zoeken naar zijn huis. Door o.a. de andere voordeur liep hij er zo voorbij.
We haalden een ijsje bij Vlug en hij bleef zowaar eens zitten voor een foto.
Tja, laten we het er maar op houden dat het niet zo liep als we wilden.
En daar weten we hier wel over mee te praten. Het drogen wil ook nog steeds niet zo lukken.
Na 2 1/2 maand werd de bouwdroger vervangen door een "agressiever" exemplaar. Met een week zou het nu echt gebeurd moeten zijn.
Ons motto is tegenwoordig: eerst zien en dan geloven.
Dat dit niet geheel onterecht is, leest u volgende maand.
Tijdens het judo-examen, behaalde hij 2 oranje slips.
Doordat het vocht in de gipsmuurtjes was getrokken, gingen de mozaïekmurtjes scheuren. En dus kwam Goof en herstelde de muurtjes. En herstelde voor de tigste keer de kitranden. En herstelde de stabiliteit van de douchebak toen die bleek te wiebelen waardoor de kitranden wéér gingen scheuren. Had ik al eens gezegd dat er hier in huis nooit iets in 1x goed gaat?
En als ik dan eens denk dat het hier nooit meer goed komt, vind ik op zolder, deze tekening op het whiteboard dat daar ligt.
En dan is alles weer goed. Nou ja, bijna dan.