Het Grote Geheim van Acht

Schiedam, november 2010

Lieve Wessel, 

~2003~

Sinds een tijdje weet je het Grote Geheim van Acht. En ik weet dat je best even teleurgesteld was, toen je het je realiseerde. Dat je deze tijd van het jaar leuker vond, toen alles kon, de meest onmogelijke dingen, gewoon, omdat je het geloofde.

~2004~

Ik weet dat een aantal van je vrienden hetzelfde weten als jij. Het is tenslotte groep 5. En ik zie dat je heel erg je best doet om het sprookje levend te houden voor je jongere vrienden en klasgenoten. Dat maakt het voor hen extra speciaal.
Weet je, in die gedachte wil ik je graag iets vertellen over mezelf.

~2005~


Ik ben er gewoon. Ik besta misschien niet zoals in het verhaaltje. Ik ben geen meneer van 684 jaar die uit Spanje komt varen met een boot vol Pieten, of die een paard heeft dat op het dak springt en in 1 nacht alle kinderen van Nederland zakken vol cadeautjes brengt.
Ik ben niet die man die in het winkelcentrum komt en tegelijk ook in de stad hier verderop, en die op jouw school verschijnt en  tegelijk ook op de scholen van je vrienden. Maar ik ben er wel.
Ik ben zo echt als de warmte in je hart - de warmte die ervoor zorgt dat mijn verhaal al eeuwenlang wordt verteld. Sinterklaas is het gevoel van iedereen die geeft om en aan anderen. Mijn sprookje gaat over je best doen voor iemand, zomaar, alleen om hem of haar blij te maken.  

~2006~

Nee, ik zie niet alles wat je doet. Maar de mensen om je heen wel. Nee, ik zie niet of je zoet bent of stout. Maar geloof me, de mensen om je heen wel. En jij ook.
Want je bent groot genoeg om te weten wie goed doet, goed ontmoet.
Groot genoeg om te voelen dat geven nog leuker is dan krijgen.

~2007~

Nu je groter wordt hoop ik dat je de diepere gedachte achter de decemberdagen wat beter zult begrijpen. De echte cadeaus zijn liefde en onbaatzuchtigheid.
Dat is de boodschap die ik je mee wil geven, dit seizoen. Je kunt de kleinere kinderen om je heen over me leren door lief voor ze te zijn, door ze te verrassen. Door met aandacht naar ze te luisteren als ze je vertellen over hun dromen.
Dat is hoe ik echt blijf.       
 

~2008~

Er blijven altijd cadeautjes voor je komen, op 5 december. Er landt een zak vol pakjes met je naam erop, zolang jij en de mensen om je heen blijven geloven in waar ik voor sta. Maar belangrijker nog: je blijft altijd de magie van het sprookje voelen, iedere keer als je zelf iemand blij maakt.

~2009~

Dag, jongen.
Dank je wel voor de liedjes, de verlanglijstjes, de brieven, de tekeningen, en de verwondering in je ogen als je je cadeautjes openmaakte.      
  

~2010~

Welkom aan de andere kant van het wonder.

Groeten,

Sint