Sinterklaas Snoep-pakket

Tien maanden geleden vertrokken ze voor een dag naar Friesland, om daar bij hun oud voorzitter een potje voetbal te gaan kijken. Cambuur - Sparta. Het bleek hartstikke gezellig en vorig weekend werden ze opnieuw uitgenodigd.

De eerdere keer hadden ze voor een eurootje of vijfendertig een doosje chocola meegenomen van onze Schiedamse Hofleverancier. Top chocola, maar wél voor de hoofdprijs.

"Zal ik een leuk pakketje voor jullie samenstellen? Ik doe het voor de helft."

De gastheer en dame zijn kinderloos, maar voor Wie Zoet Is Krijgt Lekkers hoef je geen ouder te zijn, toch? Sinterklaas was daags daarvoor het land binnen gestoomtreind, dus de winkels lagen vol met lekkernijen.

Pepernoten, dik speculaas, banketstaaf en kruidnootjes kon ik bij de eerste de beste supermarkt krijgen. Bij de H.EMA lagen kruidnootjes in allerlei smaken, waarvan ik voor hen degene met stroopwafelsmaak meenam. Ze gingen per 3, dus 's avond stonden ze ook bij ons thuis op de koffietafel, samen met die met de appeltaartsmaak. Wil je een gratis tip: doe het niet, niet kopen! Echt, er gaat niets boven een gewone kruidnoot òf een chocolade kruidnoot. 

Maar ik dwaal af. Om het af te maken vond ik het leuk om er twee mooi opgemaakte chocoladeletters bij te geven; de H en de L. Hier in de buurt niet te koop, maar binnen twee werkdagen af te leveren door diezelfde H.EMA. Ik bestelde ze en liet ze daar afleveren.

Toen ik ze ophaalde, bleken ze in een grote doos te zitten. Met aan alle kanten waarschuwingsstickers. In de doos zaten de letters goed verpakt in bubbeltjesplastic en de doos was opgevuld met nog meer plastic. Hufterproof. Zou je denken.

Nou, not. De H was in het midden gebroken, de Sint lag los en de versiering lag er deels van af. En de L lag helemaal in brokken. Ik weet het, voor de smaak maakt het niets uit, maar zo konden ze het natuurlijk niet cadeau geven.

Een half uur voor sluitingstijd sjeesde ik dus nog langs de winkels hier in de buurt en vond één sjieke S-letter.

Kruidnootjes-pot gemaakt, mandje er om gedaan, folie er over, sticker er op en voor vijftien eurootjes stond daar een pakketje. 'Of het zó uit de winkel komt', zei Oudste toen hij het zag.

Die gebroken letters zaten me toch niet lekker, dus ik schreef nog wel de klantenservice aan. Ik vond er alle begrip en ik kon mijn geld terug krijgen als ik ze retourneerde in de winkel.

Alwaar ik mezelf voor joker vond staan, toen ik daar een pakbon overlegde, in plaats van een kassabon waar ze om vroegen. Onverrichter zake kwam ik mét gebroken letters thuis. Waar ik nog eens goed de schriftelijke reactie van de klantenservice terug las, en toen duidelijk er in zag staan 'kassabon OF pakbon'.

Maar ik ga niet nóg een keer terug.

Of eigenlijk...ik kàn ook niet meer terug. Omdat hij sneller at dan ik las. Oftewel: opperdepop.