De Hockey Run

Afgelopen week sloeg ik weer eens een Vroege Vogel training over. Want de dag erna organiseerde de Rotterdam Running Crew weer een leuk loopje, en twee dagen achter elkaar rennen doe ik liever niet.

De - alweer - 46e run, was de Hockey Run. We verzamelden bij H. C. Rotterdam. 
De succesvolste club van deze stad. De één na grootste van Nederland. 2500 Leden. De heren spelen er op het hoogste en de dames op het één na hoogste niveau.

Ik reed er zó naar toe. Niet omdat ik veel met hockey heb, maar er tegenover huist een voetbalvereniging waar ik regelmatig kom met onze jongens. Járen geleden heb ik er eens een hockey-meisje tegen de grond gereden. Ze stak vanachter geparkeerde auto's zó de weg over. Gelukkig reed ik er stapvoets, anders was er waarschijnlijk méér gesneuveld dan alleen een stukje fiets.

Afijn. Ik was er dus op tijd. Maar wáár waren de anderen? Eerst kwam ik bekende Vogeltjes tegen en uiteindelijk vond ik ook  'de meiden'.

Toen iedereen verzameld was op het veld, werd er een groepsfoto gemaakt.

"Weten jullie wat een waterveld is? Daar sta je nu op."

En verdomd, dat is apart joh. Het voelt zeiknat aan, maar je krijgt geen natte voeten. Fijner dan een waterbed ook, trouwens.

Hierna deden we zoals gebruikelijk gezamenlijk de warming-up.

Toen konden we met warme spieren The Leader achterna, die met de vlag 9 kilometer en 6.40 rondliep. Dat leek ons voor die avond wel een relaxed tempo. Het werd een heerlijk rondje. 

Een kort rondje ook trouwens. Ik denk toch dat The Leader ergens de verkeerde route is gaan lopen. Want na 7,5 km waren we alweer terug bij de club. Terwijl ik van mede lopers berichtjes op Social Media heb gezien, die wél nagenoeg 9 kilometers hadden gelopen.

Maar wat dondert het. Het was weer strak georganiseerd en ik ben blij dat ik er weer bij was.