zondag 1 oktober
Hoe kan je de nieuwe maand beter beginnen, dan met een rondje hardlopen?
Nou, op de vroege zondagmorgen na een late zaterdagavond, kan ik toch wel andere dingen bedenken. Ik noem maar eens wat: uitslapen en uitgebreid ontbijten bijvoorbeeld. Maar toch besloot ik anders.
Voor de tweede keer in één week had de Rotterdam Running Crew een loopje georganiseerd. Eentje extra - niet op woensdagavond, maar nu op zondagmorgen. In de wijk Spangen waren er voorgaande weken loopclinics voor jongeren uit de wijk georganiseerd. Deze ongedwongen samen-loop zou voor hen de afsluiting vormen.
Al mijn runningcrew-maatjes waren afgehaakt. En tóch ging ik. Want ik ben op missie. Ik wil mijn loopvermogen en conditie uitbreiden. Lopen met anderen, in een nieuwe omgeving helpen me daarbij.
Dus klom ik rond half tien de trappen naar Het Dakpark op.
Wàt een woei daarboven.
 |
| ~ Links Het Dakpark, rechts de winkel boulevard aan de Vierhavenstraat. ~ |
Het was best behoorlijk fris.
Dus half struikelend over de rondhuppelende konijntjes, meldde ik me snel bij het kraampje met de merchandising. Want ik had nog een verjaarscadeautje tegoed en dat ging ik nú kopen. Al heel vaak heb ik gratis deelgenomen aan de Runnincrew-loopjes. De onkosten die zij hebben, bekostigen ze uit de verkoop van hun artikelen, zoals shirts, jasjes, lampjes en mutsen. Hoog tijd om daar ook een bijdrage aan te leveren.
Helemaal blij ben ik met mijn nieuwe fleurige hardloop-regen-en-wind-jasje.
Pa, bedankt!
En terwijl de wind nog een beetje aantrekt, doe ik het snel aan. Lekker warm.
Langzaam maar zeker komen er meer lopers voor de zes kilometer het terrein op.
Omdat ik een paar dagen terug pittige 9,5 kilometers had gelopen, vond ik voor vandaag die zes welletjes. Niet te gek, rustig opbouwen en vooral heel blijven is mijn motto. Bovendien verwacht ik dat de 6-kilometergroep er wat minder de sokken in zet en het lopen in een relaxter tempo zal zijn.
Rond tien uur klimt Errol op de truck om met ons aan de warming-up te beginnen.
Daarna vertrekken we. Het wordt een rondje kriskras door de straten en over de pleintjes van Spangen. Op twee daarvan houden we halt.
Hier liet de Taekwondoclub ons kort met hun sport kennismaken. Nou ja, ons? Ik moest héél nodig en heb gepauzeerd tussen de geparkeerde auto's. Sorry Wim.
Een paar kilometers verderop deden we tien minuten aan Yoga.
En weer dóór! Ik neem mijn woorden trouwens terug: er werd bepaald niet rustig aan gelopen zeg.
Maar de voldoening was groot. Ik liep er toch maar mooi weer.
Uiteraard deden we ook een rondje om het Sparta Kasteel. Na de laatste klim Het Dakpark weer op, was ik verdorie toch gewoon moe zeg. Als beloning kreeg ik een sticker.
Nadat ik rennend de auto terug had gevonden, bleken er 7,5 kilometers op de teller te staan. Prima begin van de maand dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten