Hebben jullie dat nou ook? Dat je chagrijnig wordt van het idee dat de vakantie afgelopen is. Omdat het zo heerlijk was, al die ongedwongen tijd samen.
Maar dat daarna de routine van het werkende en schoolse leven toch ook wel weer fijn is.
Terugkijkend op de laatste maand van 2013 kan ik concluderen dat het een lange, gezellige December was.
We maakten een surprise voor Bas, een nieuwe leuke klasgenoot. De laatste, want als er bij ons thuis geen kinderen meer op de basisschool zitten, zal er in December ook niet meer geknutseld worden. Alle mannen hebben er een hekel aan.
Alle reden voor Jongste om één van zijn kwaliteiten in te zetten. Hij is een meester in het maken van plannen, tot in de kleinste details en dan een ander (lees: mij) aan het werk zetten. Delegeren en de leiding nemen. Kan ie als de beste.
Nog voor de lootjes getrokken waren was hij al voor alle klasgenoten aan het bedenken wat voor passende surprise hij zou gaan (laten) maken. Dus toen Bas uit de hoge hoed kwam, wist hij direct dat hij een fototoestel wilde (laten) maken. En hoe, dat wist ie dus ook al. Basis was: het moet GROOT worden.
En zo geschiedde. Klus geklaard.
Van onze Bazen kregen we lekker snoepgoed.
De verse speculaaskoekjes maakte ik er zelf bij.
Volgens goede traditie hoefde ik op de 5e niet te koken. Dat mocht iedereen mooi zelf doen.
De kameraden hielden samen hun boekenbeurt over Meneer Gum. Het leverde een vette negen op.
Even een moment van onoplettendheid. Van de bovenste trede afgegleden en zo bonkerdebonk ruggelings de trap genomen. Dat kan hij. Die man van mij. Landen deed hij op de kattenbak. Hij kon gelukkig ook weer opstaan, zonder botbreuken maar mét enorme schaafplek op zijn rug.
Jongste en Frits deden samen de lichtjes dit jaar.
Het was een gok. Of zeg maar: een soort van Project. De onderste rijen waren gevuld met onbreekbare dingen. Gelukkig.
Hij maakte er namelijk een bende van, onze Boomkat. Eén voor één tikte hij steeds opnieuw de spullen er uit en ging ermee voetballen. De stam zwiepte lustig heen en weer. De stof die ik zo nauwkeurig over de standaard drapeerde, een keer of zeventien per dag, sleepte hij keer op keer mee de kamer door. Ik hoefde me dus niet te vervelen. Het was hier drie weken lang één grote speeltuin.
Er was een lichtjesfeest bij ons in het dorp. Sfeervol, druk en stik gezellig.
We kochten er onze eerste oliebollen en smikkelden ze na afloop thuis op.
Hij was in zijn element tijdens de Kerstviering van school.
Een prominente rol. Met maar één minpuntje.
Hij zat samen met zijn Maria pas helemaal op het eind van de route van het KerstWandelTheater.
Dat betekende lang wachten tot iedereen voorbij was en hij had het zo kouhoud en was het zo zàhàt.
Maar eenmaal opgewarmd en verzadigd door wat schoolkoeken en chocomel, kon hij er weer tegen. Samen maakten we nogmaals de ronde langs alle scenes, dit keer humoristisch uitgespeeld door volwassenen.
Eindigend in de dorpskerk met mooi Kerstgezang. Het was een fijne avond, zo samen.
Dit plaatje maakte ik toen we in afwachting waren van de musical tijdens de KinderKerstnacht. De grote en de kleine man. Een goed stel hoor.
Schoolbasketbal toernooi. De laatste. Want groep 8 hè.
De voorpret van het bestellen van vuurwerk,
en het uiteindelijke afsteken ervan.
Onze Jongste is enthousiast luisteraar van Radio Schiedam. Hij heeft er favoriete presentatoren. Kent ze bij naam. Sommigen hem inmiddels ook.
Ze waren er aan het eind van het jaar met een actie bezig. In het glazen huis van Schiedam. Non stop uitzenden gedurende een uur of negentig, met non stop beeld via de plaatselijke TV zender. Er stond hier dagenlang geen Nickelodeon aan, maar wél LookTV.
Ze zamelden geld en goederen in voor de Stichting Net Niet Genoeg, ten bate van plaatsgenoten die het minder goed hebben.
Hij wilde er heen. Dus hij ging. Maar niet voor hij de voorraadkast plunderde en zijn portemonnee leegschudde.
Ze waren er allemaal. Henk, Teun, Jan Willem, Patrick, Karel. Vanuit huis kon ik meekijken en luisteren.
Want hij werd geïnterviewd. Live in de uitzending.
Voor alles is een eerste keer. Dus bakte ik er Oudjaarsdag op los. Oliebollen, krentenbollen, churro's, appelflappen én ananasflappen. Ze werden goedgekeurd.
Een mooie afsluiting van 2013.