Inmiddels ben je al een week of 6 elf jaar. Je hebt je jaarlijkse brief van mij nog tegoed. Hier hij is. We waren in Duitsland toen het jouw dag was. Morgen gaan we los. Eindelijk.
Je bent elf nu. Gek, dat past helemaal niet bij het baby-gevoel dat ik nog vaak krijg als ik aan je denk of naar je kijk. Je blijft mijn Benjamin, maar een baby ben je allang niet meer.
Je hebt een roerig en moeilijk schooljaar achter de rug, waarin je je kranig gedragen hebt. Hebt overleeft.
Tegelijkertijd, of misschien ook wel daarom, begon je je af te zetten tegen je vader en mij. Begon je nog meer dan je al deed je grenzen te testen. Begon je te checken of we echt meenden wat we zeiden.
Bleek van wel! Was dat even balen.
Cognitief gezien zeil je er op je sloffen doorheen. Je kwam met mooie cijfers thuis en verraste vooral jezelf met een mooi Cito Entree Score.
Je hebt een weergaloze fantasie en een interesse die zo breed is dat ik je nauwelijks kan bijhouden. Je bent op de hoogte van wat er in de wereld gebeurt en geeft me een wagonlading vragen over waarom de dingen gebeuren zoals ze gebeuren.
Nu je je eerste week in groep acht er op hebt zitten, vuur je achteloos zinnen op me af over de verschillen tussen toen en nu, die bij mij als bommetjes inslaan. Kind, wat heb jij je onveilig gevoeld.
Maar je hebt er ook geleerd. Je kunt eindeloos onzin uitkramen en denken dat je grappig bent. En toegegeven, vaak ben je dat ook, maar doceren was niet je sterkste kant, maar dat gaat je nu veel beter af.
Weet je, iedereen heeft vleugels. Maar niet iedereen kan ze uitslaan. Om te kunnen vliegen moet je eerst wortels hebben, je bodem moet stevig zijn maar ook flexibel, anders veer je niet terug maar val je hard. Vliegen en landen moet je leren, daar is oefening voor nodig. Wij proberen jou op te voeden en je juist daar de kans voor te geven.
Je gaat het komende jaar je basisschooltijd afsluiten en ik heb goede hoop dat je dat met een fijne groep gaat doen.
Elf ben je. Stilletjes fotografeer ik je in mijn geheugen. Het babyvet is eraf, maar je bent nog mooi rimpelloos.
Je bent nu nog jong, maar dat zegt niets over schoonheid. Schoonheid zit van binnen. Schoonheid zit niet in een elastische huid. Het zit niet in je gewicht en het zit niet in het succes dat je hebt in de wereld. Het zit in wie je bent en wat je uitstraalt. Het zit in de pret en de liefde die je doorgeeft. In de aandacht voor een ander. In de hand die je vastpakt en de armen die je om iemand heen slaat. Levensvreugd en schoonheid spettert uit je ogen.
Lief kind. Dank je wel dat je me gelukkig maakt. Morgen gaan we een feestje vieren. Geniet ervan!
Kus,
Mama