We zomeren gewoon door. Dit zijn de gouden dagen van Augustus - warm en traag en zonder ritme.
We staan te laat op. We brengen de dagen door bij het water. Er wordt geplonsd en gesprongen en gerend alsof het helemaal niet dertig graden is.
Dan fietsen we naar huis, rozig verbrand en met zanderige grasvoeten en eten wat makkelijks. Niet eens samen. Gewoon, iedereen als hij of zij binnenkomt.
En dan is het avond, en blijven ze veel te lang op want hé, het is vakantie, en het is toch te warm om te slapen. Dan kletsen we nog wat terwijl het eindelijk wat afkoelt buiten. Het zijn de beste gesprekken, die late avondgesprekken.
En morgen hè.......morgen komt er gewoon wéér zo'n dag.
Het blijft vast eeuwig zomer.
