woensdag 3 maart 2021

Zeven of vijf?

 In 2013 ging een wens van de jongens in vervulling. Er kwam een katertje bij ons wonen. Luisterend naar de naam Fritsie.

Onze wannabe dierendokter van toen elf jaar oud, vond het erg nodig dat onze harige vriend een eigen fijne luierplek zou krijgen. Hij had zijn oog laten vallen op het hok dat een nichtje van ons voor haar hondje had gemaakt. 

Dus zette hij zijn allerliefste gezicht op en vroeg de hokkenbouwer - die zichzelf mijn neef noemt, terwijl wij geen enkele bloedband hebben, maar oh wat wens ik iedereen zo'n neef toe, want het is een topper - of hij misschien samen wilde knutselen.


En dat wilde hij wel. In de tuin en het knutselschuurtje werd er druk getimmerd, gezaagd en geverfd.


Tot er een prachtig hok stond. Met loopplank en de naam van Fritsie er op. 
Ik kocht er een passend zacht kleedje bij, qua kleur perfect matchend. Het had zo in een magazine gekund.

Thuis gekomen kreeg het hok een prominente plek in de woonkamer en kon Fritsie zijn intrek nemen.

Maar dat deed ie niet. Niet echt tenminste.


Hij benaderde het van alle kanten, maar nam nooit de hoofdingang. Wanneer hij er met zachte dwang in werd gezet, wandelde hij er even zo vrolijk direct weer uit.

Het werd jammer genoeg nooit een match, hij en het hok.

Rond zijn eerste verjaardag sloeg het noodlot toe en moesten we hem ten gevolge van een akelig kattenvirus in laten slapen. Wat een verdriet in Huize Schuurmans.

Later kwam onze troost kat Sjors, een half broertje van Fritsie. Het plan was om de letters van het hok te vervangen door vijf nieuwe letters. Maar ook Sjors verzette geen poot richting dit prachtige slaapverblijf.

Als eerbetoon bleven de zeven letters staan en het hok werd een sta in de weg. 
Te mooi om weg te doen.

Diverse keren verhuisde het van de ene dooie hoek naar een andere. Totdat we een week of twee geleden de man cave opruimden en daar een plek vrij kwam.


En zoals zo vaak, juist als je het niet meer verwacht gebeurt het dan toch.

Totaal ontspannen, helemaal op het gemakkie, ligt Sjors er nu uren achtereen te maffen. Met op de achtergrond het geluid van de PlayStation, de TV, online school meetings en rondvliegende darts.

Dus nu doemt opnieuw de vraag op. Blijven het zeven letters, of maken we er toch vijf van?

9 opmerkingen:

  1. ahhhh laten staan zo, hij heeft er voor gekozen, geweldig wat een gaaf hok :-)

    xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ha Sjaantje,

    wat een mooi verhaaltje.,
    Laat het maar staan: FRITSIE... ter nagedachtenis van een lieve mooie kat!

    Groetjes!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een prachtig huisje. Daar zouden mijn cavia's blij mee zijn. Wat grappig dat het huisje nu dan toch bewoond wordt.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mooi verhaal. Ja vertel een kat niet wat ie moet doen. Ik zou Fritsie in ere houden. De mannen hun mancave en Sjors zijn Fritsie.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Omdat Sjors waarschijnlijk toch net kan lezen, zou ik de naam gewoon laten staan ;)
    Wel leuk dat het mooie en met liefde gemaakte huisje nu eindelijk gebruikt wordt.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een schitterend kattenhuisje is dat geworden zeg. En wat superlief van die 'neef' dat hij daarmee wilde helpen. Wat zijn er toch fijne mensen soms!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Echt geweldig gemaakt kattenhuisje. Echt ook voor konijn. Mooi gedaan deze kattenhuisje. Echt geweldig van je neef. Heel kundig gedaan!!!! Namen erbij is zeker leuk geworden.

    BeantwoordenVerwijderen