Komt allen tesamen

Wij hadden een fijne Kerst.

Niet de Kerst uit de boekjes en reclames. 

Geen opgepoetst huis. Niet binnen en buiten helemaal in kerstsfeer gebracht. Geen nieuwe kleren en jurkjes met blote armen en benen. Geen net-naar-de-kapper-geweest-haar. Niet vermoeid, omdat we al drie dagen in de keuken hadden gestaan om het kerstdiner voor te bereiden. Geen stress. 

Maar wél twee extra vrije dagen met onze eigen tradities en gezelligheid.

Wij beginnen met een beetje uitslapen, ontbijtje doen, bakkie koffie en Sky Radio The Christmas Station op de achtergrond. Dat is die zender die ik half december al vervloek, omdat elke twee uur 'Driving home for Christmas' en 'All I want for Christmas' voorbij komen.

Iedereen rommelt met zijn cadeaus en de schaar en het plakband zijn gewild. Langzaam aan vult de ruimte onder de kerstboom zich. 

Halverwege de middag komen de (O)Pa's. In joggingbroek en met de sokken die hij vorig jaar uitpakte. 

We drinken iets warms, mét een lekker stuk kersttaart. Net zo één als vorig jaar, die opa kocht bij dezelfde bakker.

Dan geeft andere opa ons een eerste cadeau. 

Een USB stick met heel veel filmmateriaal van 2004 tot en met 20016. Nou, dan weet je het wel. Jongste zorgt ervoor dat we hem af kunnen spelen op de TV en daarna vliegt de tijd voorbij. Kijk maar. Op de eerste foto is het licht buiten en daarna aarde donker. Maar zó leuk. De jongens hebben zich bescheurd om elkaar en vooral bij de eerste filmpjes moeten wij ook even goed kijken naar welke van onze zonen we nu zitten te kijken. 

Een geniaal cadeau dus.

Ik hoef nooit na te denken over wat we gaan eten. Geen nieuwe recepten uit te proberen. Want ze wíllen niets anders. Dus een gourmetstel voor vegetarisch eten en een plaat voor vlees. Met na afloop genoeg restjes voor de volgende twee dagen. Lekker en makkelijk.

Ik hoef het ook niet in mijn hoofd te halen om deze kinderijsjes over te slaan. Vanaf hun kleuterleeftijd staan ze op tafel. Soms een ijsbeer, dan weer een rendier. Maar het hoort er bij. Ik zal eens zoeken naar foto's van de voorgaande jaren. Dan zet ik ze eens op een rijtje.

Van dit soort trio foto's heb ik ook een bescheiden verzameling. De allereerste is achterin de auto gemaakt op weg naar een nieuwjaarsreceptie in Assen, een jaar of 15 geleden. 
De jongens geven opa daarom de eretitel 'Uitvinder van de Selfie'.

Na het toetje vermaken we ons een aantal uur met het verdelen en uitpakken van cadeautjes. 

Allemaal verrassingen.

En verwennerijen. Waar ik al het hele jaar mee bezig ben om het bij elkaar te verzamelen.

De koning van de bling bling krijgt weer een serie nieuwe lichtjes en lampjes.

En de wandelaar en kampioen vakantie houden krijgt diverse aanmoedigingen om zijn Camino plannen uit te gaan voeren.

Toen alles was uitgepakt leek er een bom ontploft. En was het ver na middernacht. 

Omdat rommel niet wegloopt doken we ons bed in.

Tweede Kerstdag sliepen we uit, ruimden op, rende ik een rondje, ging Jongste werken en bakten we toen hij thuis kwam pannenkoekjes aan tafel. Net als vorig jaar. En het jaar daarvoor.

Samengevat: het was een fijne Kerst.