Ik verbaasde mezelf. Had er schik in en voelde dat het me een zeker relaxed gevoel gaf.
Rustig zitten aan tafel. Potloodjes om me heen. Een wit stuk papier. Wat stap-voor-stap voorbeeldjes.
Op de camping wist ik zelfs Jongste te verleiden even zijn elektrisch vermaak opzij te leggen en met me mee te doen.
Toen hij jarig was rommelde ik wat met tegoedbonnen.
Ik vrolijkte wat poststukken op.
En bekladde inpakpapier.
Ik geloof niet dat iedereen het kon waarderen, maar dàt boeide me niet.
Voor mijn verjaardag kreeg ik een superleuk boek en oefenschriftjes. Over handlettering. Het is het nieuwe fimokleien, scrappen of haken. Ofwel, het lijkt ineens erg in.
Steeds meer pubborden en menukaarten worden op deze manier beschreven en de ansichtkaarten met quotes worden veel verkocht.
Ik heb altijd iets gehad met papier, schrijven, tekst en versieren. Ik heb nooit iets gehad met tekenen, want ik kan niets fatsoenlijk lijkend op papier krijgen. Helaas heb ik dit genetisch doorgegeven aan onze jongens. De projecten die Jongste aflevert bij Beeldende Vorming op school, zijn om te huilen. Toen Oudste op zijn elfde een koppoter inleverde bij Dokter Rossi, liet ze er een verwoestende theorie op los. Inmiddels is hij een zeventien jarige, die nog steeds koppoters op papier zet. Ze kùnnen gewoon niet beter. Wist Rossi veel.....
Dit handletteren vind ik hartstikke leuk. Het combineert tekst met tekenen. Wie weet kan ik dit wel? Waarom dus niet proberen om het te leren?
Ik oefende wat. Zocht naar voorbeeldjes. Maakte er kaartjes van om op te sturen.
Oefenen, oefenen, oefenen.
Komende week ga ik een middagje op les. Ik ga een workshop volgen, en hoop daar leuke tips & trics te krijgen.
Dus, mocht je me wat euro's voor mijn verjaardag hebben gegeven, weet je nu waar ik het aan ga besteden. Een middagje fröbelen. Heerlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten