dinsdag 31 december 2013

Kerstmis 2013

Ze zijn weer voorbij, de Kerstdagen.

Niet zo verlopen zoals de tijdschriften je willen doen geloven dat het hoort.
Niet vanuit de invalshoek, zoals de vele reclamefolders ons op willen leggen.

Ons huis was namelijk niet tot in de puntjes matchend gestyled.
We hadden geen nieuwe kleding aan. Geen glitters, panty's en jasje / dasje.
Tijdens het luiden van de kerkklokken liepen we niet op het geluid af, maar draaiden ons in bed nog eens om.
We maakten geen strandwandeling en gingen ook niet naar de meubelboulevard of I-kea.
Geen strakke verdeling tussen eerste en tweede Kerstdag, bij welke ouders we zouden zijn.
Niet urenlang in de keuken gestaan om kalkoen, kaviaar, rolade, varkenshaas en lamskoteletten te maken.



Geen stress, geen verplichtingen. Gewoon, fijne dagen.
Op ónze manier ingevuld en gevierd.
Ingeluid door onze - sinds 10 jaar, traditioneel zelfgemaakte Decembergroet.



Met een Kerstboom die door uitdroging, tijdens de Kerstdagen de takken al niet meer recht kon houden. Maar die glom van de lichtjes.



Erin de oude hangers, maar ook de nieuw gekregen



en nieuw gekochte.



Op Kerstavond gingen we naar de KinderKerstMusical en sloten we thuis af met warme chocomel en All You Need Is Love.



De dag erna hadden we een uitgebreid-aan-de-tafel ontbijt.



Het huis rook naar vers gebakken Kerst-speculaaskoekjes.



Binnen was het een wirwar van mannen - de opa's waren er - van lichtjes, van gezelligheid.



Er was een kakelverse Kerstbel-slagroomtaart.



We stilden de trek met, hoe kan het ook anders, gourmet en stilden de dorst met wijntjes, cola's en Irish coffees. We blusten af met ijs, zoals elk jaar. De enige variatie was de vormgeving; niet de Kerstman of een rendier, maar een engeltje dit keer.



Onder de boom een hele berg cadeautjes. In de avond gingen we uitpakken.



Over-de-kop blije mensen waren we. Liefste wensen kwamen uit.



Twee jongens die verwachtingsvol toekeken hoe de verrassingen die zij hadden uitgezocht, betaald en ingepakt bij de ontvangers binnen kwamen.



We bleven elkaar bedanken, voor hoe we elkaar verwend hadden. Maar ja, als er nou ergens een stel mensen een jaar lang met van alles hun best gedaan hadden, waren het wel deze. 
We hadden het dik verdiend.





Het was een heerlijke dag. Schatergelach en bijgevulde glazen. We lagen veel te laat in bed.
Moe, blij en met een hart vol herinneringen.



De dag erna sliepen we uit, aten we de ontbijtrestjes van de dag ervoor en trokken er op uit. Naar Stellendam.







Met frisse wangen kwamen we in het donker weer thuis. Lichtjes en kaarsjes aan. 
Frits knorrend en spinnend tussen ons in.



Een mooie, mooie Kerst was het.