Mijn leven als een busreis

Mensen stappen op en mensen stappen af.

Er zijn haltes met een gelukkig weerzien en haltes met een droevig afscheid.
Ik ontmoet mijn moeder en denk dat ze de hele reis bij mij zal blijven, maar de waarheid is anders.......
Ze stapt uit bij een verlaten station en laat mij achter in de bus.

                                           

Maar er stappen andere mensen in, mensen die voor mij heel belangrijk zullen zijn de verdere reis.
Het zijn mijn ouders, mijn man, mijn kinderen, mijn familie, mijn vrienden en vriendinnen en al die andere mooie mensen.

Voor sommigen is de busreis een leuk uitstapje.
Voor anderen is het een droevige reis met zware bagage.
Enkelen laten een groot heimwee achter.

Anderen stappen in, maar gaan toch heel snel weer weg uit mijn bus.
Soms ben ik verrast dat bepaalde medereizigers waarvan ik hou in een andere bus gaan zitten en mij alleen laten reizen.
Natuurlijk houdt niemand mij tegen om hen in die andere bus te gaan zoeken, maar soms kan ik niet meer naast hen zitten, want die plaats is immers al ingenomen.

Dat is niet erg, zo is deze reis nu eenmaal.
Vol dromen en verrassingen.
Vol ontmoetingen en afscheid nemen.

Ieder van jullie is op een ander traject in mijn bus gestapt.
De één ruim een kwart eeuw geleden, de ander pas recent.
Maar gelukkig zitten jullie er nog.

Ik weet dat er op elk moment van mijn reis, één van mijn reisgenoten hulp nodig kan hebben.
Ooit kan ik, op een bepaald moment, zelf iemand nodig hebben die mij begrijpt.

Het grote mysterie van deze reis is, dat ik niet weet wanneer ik uit deze bus stap.
Ik weet zelfs niet wanneer mijn reisgenoten uit zullen stappen.
Zelfs niet degene die naast mij zit.

We weten geen van allen waar en wanneer onze reis eindigt.

Ik zelf, ik zou heel verdrietig zijn als ik er nu uit zou moeten stappen.
En juist daarom wil ik mijn 45e verjaardag graag met jullie vieren.
Omdat we er nu allemaal nog in zitten.
Wil je dat ook, reserveer dan nu al een stoel voor zaterdag 3 september a.s. en zorg dat je de juiste aansluiting niet mist.

Laten we er voor zorgen dat we mooie herinneringen achterlaten op het moment dat we uitstappen.

Aan iedereen die in mijn bus zit: Ik wens jullie samen met mij een goede reis!!

                                                          Liefs, Diana

* Ik maakte en verstuurde deze uitnodiging om mijn 45e verjaardag aan te kondigen.