Drenthe, wat ben je mooi

Na ons fietstochtje in Friesland hadden we nog een week Drenthe tegoed.

We werden erheen gereden door onze privé chauffeurs. Bloedheet was het in de auto. Zul je altijd zien. Die twee keer per jaar dat we met zijn 4en in de auto zitten en langer dan twee uur moeten rijden, is het de laatste jaren altijd +dertig graden. In een auto zonder werkende airco is dat best afzien.

Nu verging het me toch al niet al te best, maar zo werd het er niet beter van.

Wel voelde het hier weer als thuiskomen. Het is er echt fijn. Een gezellig, comfortabel huis, met een geweldige grote rustige besloten tuin.

De eerste dagen zijn wat langs me heen gegaan. Ik vond er niks aan, voelde me rot, had nergens zin in, sleepte me de dagen door, was extreem moe, sliep veel en stoorde me aan alles.

Het gaat gewoon niet zo lekker in deze post-prednison-periode. Gelukkig wisselen goed en slechte periodes elkaar wel af en na ook een fikse gezinsconfrontatie met Jongste klaarde de lucht langzaam op en werd het toch nog leuk.

Ten tijde van deze foto was de spanning in huis op zijn hoogtepunt. Jongste was van tafel gelopen en we waren allemaal boos. Ieder om eigen redenen. Hij was nog niet uitgegeten en zijn vader schraapte woest de restjes bij elkaar. Eerst op een hoop en al snel begon hij te boetseren. Met dit als resultaat. 

Ik begreep precies wat hij bedoelde. Jongste tien minuten later ook.

Vanaf hier werd alles beter. We pakten veel de fiets en wandelden mooie routes.

Tijdens één van de bos-rondjes stuitten we op dit indrukwekkende oorlogsmonument. 

De symboliek en uitvoering had ik nog niet vaak zo gezien.

Drenthe is een prachtige fiets- en wandelprovincie.

De ruimte. De rust.

De weidsheid. De stilte.

Het was niet elke dag zomers weer. Hier leek het wel herfst.

Maar de plaatselijke ijsboer deed elke dag hele goede zaken.

Op uitdrukkelijk verzoek gingen we natuurlijk ook uit eten bij het favoriete restaurant van de jongens.

Het was even wennen aan de Corona gebruiken, maar bol en rond rolden we twee uur later weer naar buiten.

Bestellingen plaatsen via een tablet, dat kun je wel aan ze over laten.

Binnen vijf minuten hadden ze het systeem gehackt, maar er geen misbruik van gemaakt. Slimmeriken. 

Er werd gevoetbald, yahtzee gespeeld, getekend en vooral geluierd.

Precies zoals vakantie bedoeld is.

Ook tijdens de terugreis zaten we in een snelkookpan op de snelweg. De hittegolf was nu echt uitgebroken.

Thuis werden we welkom geheten door onze Sjors, die dankzij de goede zorgen van de opa's in zijn eigen huis en tuin kon blijven.

Daarmee kwam onze vakantie tot een einde. Het is en blijft een feit: een weekje Drenthe is altijd een goed idee.