Sarah bij De Vreemde Vogel

Van ons trio ben ik dan wel de oudste, maar niet meer de enige die Sarah heeft gezien.

In juni werd onze energie-bruisbal 50 jaar. Ze kon het niet vieren zoals ze het zelf graag wilde. Corona stak daar een stokje voor. Uiteindelijk ging ze met haar gezin naar Amsterdam en lieten wij op die ochtend ons cadeautje op haar deurmat bezorgen.

We beloofden haar een picknick bij De Vreemde Vogel. Een fantastisch leuke plek, aan de rand van de woonwijk waar ik opgroeide. Toen huisde hier een natuurcamping. Nu kun je er logeren in een raket, struisvogel, vliegtuig of andere leuke verblijven.

We haalden er rond 12 uur een kist met hapjes, picknickkleed en stoeltje op en zochten een plek op het veld, in de buurt van de buitenbar.

Daarna proostten we op haar, met ijskoude muntthee.

Ze kreeg nog een zomers pakketje en daarna deden we ons tegoed aan het lekkers. Warm en koud, zoet en hartig.

Op de achtergrond klonk muziek uit de speakers, of uit de mond van een live artiest.

Het zonnetje scheen met regelmaat.

We kletste bij over vakantieplannen, een buitenbar, wandeltherapie, een propedeuse, elektra-plannen, hardlopen, nieuwe bedden, rijbewijzen, een nieuwe auto, drankfeestjes, het nieuwe huis, medicijn afbouw, smerige modderschoenen en werk.

Om 3 uur maakten we het veld vrij voor de volgende shift en sloten we af met een bakkie op het terras. Het was een heerlijke, relaxte middag.

Nog één Sarah te gaan.