Vierentwintig

11 - 09 - 1992          11 - 09 - 2016

Als ik moet kiezen tussen een saai huwelijk en een problematisch huwelijk, kies ik voor het eerste. Ik heb niet zoveel tegen saai. Ik houd ervan als alles vanzelf en zonder problemen gaat.

Als ik niet werk, ben ik best veel thuis. Als dat saai is, heb ik dat blijkbaar nodig.

Natuurlijk gebeurt er bij ons thuis van alles, en heerst er niet alleen rust en vrede. Alleen: ik voel me het best wanneer de dag aangenaam passeert.

Het mooie van een liefde waarin alles vanzelf spreekt, is het comfort. Dat is wat mij betreft de definitie van grote liefde. Het op je gemak voelen, merken dat er een grensloze en onvoorwaardelijke verbondenheid is. Ik ben er, hij is er. Dat volstaat. Als ik 's ochtends wakker word, denk ik niet: waar is de actie? Ik denk: welke dag is het? Staan er nog sportactiviteiten op het programma? Is er nog brood in de trommel? Wordt het vanavond pasta of rijst?

Als het woord passie valt, vraag ik me af wat er precies mee wordt bedoeld. Op jacht? Nieuwe dingen ontdekken? Avontuur? En ondertussen ook nog werken en je kinderen opvoeden? Dat is toch dodelijk vermoeiend?

Ik verwacht niet van hem dat hij mijn leven opschudt. 

Sinds ik me realiseerde dat om een gezonde relatie te kunnen hebben, ik eerst mezelf onder handen moest nemen, ging het stukken beter in de liefde. Loslaten. Wel mijn verlangens uitspreken, niet op mijn strepen gaan staan. Je ego uitschakelen valt niet altijd mee, maar toch is dat het enige dat er op zit. Als je de liefde een kans wilt geven, zul je open moeten staan voor andere manieren van leven.

Als de verwachtingen realistischer zijn, worden de conflicten zeldzamer. Ik haat ruzie.

Ik vind chemie een nogal eenzijdig en overschat begrip. Op chemie alleen bouw je geen gezin.

Mooie momenten zijn die momenten dat het lukt om, te midden van alle drukte en verplichtingen, de tijd te vinden om echt contact te hebben.

Met deze man word ik oud. Hoop ik. Met deze man is het nog steeds leuk als de kinderen groot zijn, want hij verwacht dezelfde dingen als ik van een relatie. Met hem kan ik lachen, plannen maken, gewoon overleggen.

Spanning past niet bij mij. Daarvoor ga je maar naar het spookhuis.Ik wil iets anders. Ik wil voor hem zorgen en ik schaam me niet om dit soort grote woorden in mijn mond te nemen. Ik weet, het is nooit moeilijk om de achterdeur naar buiten te vinden. Maar mijn huwelijk is er hoop ik, wens ik, één voor het leven. Vierentwintig jaar. We zijn aardig op weg.