Een tijdje terug vond ik op Pinterest onderstaand leuke plaatje.
Dat bracht me op een idee. Ik zocht naar een alternatief voor de krijtbordverf, want ik heb niet veel zin om na een aantal regenbuien het hele zaakje over te moeten doen.
Door dit artikeltje ging ik op zoek naar muurverf voor buiten. Omdat ik gebruik wilde maken van terracotta potten, is het de kunst om te dealen met dit poreuze materiaal.
Ik wilde tenslotte dat èn de verf bleef zitten, zonder weg te spoelen na een paar regenbuien, èn dat het er ook niet af zou gaan bladderen. Ik koos voor oud groen, zodat het in de stijl van de voordeur en kozijnen zou blijven.
De potten vond ik bij I.KEA. De bijbehorende onderschotels gebruik ik nu om (tuin)vogelzaadjes in te doen. Maar dit terzijde.
De foto verraadt trouwens hoelang tijd er verstreken is tussen het kopen van het materiaal en de daadwerkelijke uitvoering. De krokussen staan er namelijk nog in de knop.
Op een dag was het zover. Verven die handel. Helemaal buitenom en ook het bovenste deel van de binnenkant, want die zie je straks boven de aarde uitsteken.
Ik moest het twee keer doen, voor ik tevreden was over de dekking.
Op internet zocht ik drie mooie cijfers uit, die samen ons huisnummer vormden, en daar knipte ik sjablonen van.
Met een stukje schuurspons tamponneerde ik de cijfers met witte krijtverf - de Annie Sloan verf die ik nog in huis had - op de potten.
Om het geheel af te harden - een stukje extra zekerheid dus - gaf ik het geheel nog een lik Jachtlak. Had ik ook nog staan van een eerder knutsel-klusje.
Het is een transparant goedje, maar wél met een gelige glans. Dat zie je van dichtbij op de witte cijfers, maar van verder af valt het nauwelijks op.
De potjes gaan er in elk geval mooi van glimmen.
Tadáááá! Zelf vind ik het leuk geworden.
Jongste vond er ook iets van. Als het aan hem lag, gingen ze een kast in en niét de straat op.
Zijn commentaar:
"Je bent niet ráár, maar altijd zo anders.
Op een rare manier.
Iedereen doet iets normaals.
Bij jou moet het dan weer ànders".
Was getekend. Jongste. Veertien jaar. De leeftijd waarop je vooral niet wilt dat je moeder ànders is. Maar ik ben me van geen kwaad bewust. Hoezo, anders?
Zeg maar tegen Wessel ,zijn moeder is niet raar, gelukkig wel anders.Zo heerlijk creatief.
BeantwoordenVerwijderenKomt van zijn oud(e) tante Riet.