woensdag 16 oktober 2013

Gesponsord

Maart 2012 begon ik met rennen en al snel kreeg ik knieklachten. Wat wil je ook, als je op je tien jaar oude tennisschoenen loopt?
Ik durfde de investering wel te doen en gunde mezelf heuse hardloopschoenen.


~ Saucony Jazz 15 ~ 

Ze liepen als pantoffeltjes, met vering als springkussens.

De eerste weken wisselden de wandel- en renminuten elkaar af. Enkele kilometers legde ik per keer af.




Ik laste pauzes van een aantal weken in toen ik knieklachten kreeg. Begon toch weer opnieuw. Ging weer een paar lesjes terug. Langzaam maar zeker bleef ik langer onderweg en op 26 oktober 2012 behaalde ik mijn eerste kilometer-mijlpaal (als je hier op klikt, lees je mijn bijbehorend logje).

Tweehonderdvijftig! Het klonk me toen buitenaards in mijn oren.

Maar het werd gekker, toen ik op 27 februari van dit jaar mijn 500e kilometer vol rende.

Het allergekst was de 20e september. Wie had dit ooit kunnen denken? D.U.I.Z.E.N.D.


Mijn schoenen begonnen slijtageplekken te vertonen en het werd tijd voor een tweede, een nieuw paar.

Vanmorgen om 9.30 uur meld ik me als tweede-klant-van-de-dag binnen. De eerste klant heeft zijn fiets bijna in de etalage gezet.


Michel bekijkt mijn oude paar, haalt een drietal schoenen van verschillende merken en laat me rondjes draven door de winkel.
Dan begint het moeilijkste onderdeel: kiezen. Natúúrlijk weet ik dat je schoenen moet kopen op gevoel. De pasvorm, maat, het comfort, - allemaal belangrijk.
Maar toch hè. Te licht van kleur is niet handig, want na twee rondjes door de polder zien ze er al niet meer uit.
De Barbie- en andere neon kleuren vind ik ook nogal, zeg maar uh, opvallend.

Dus. Het paar dat me in eerste instantie het lekkerst zat, was wit. Echt. Wie verzint dat?

Gelukkig was er nog een ander paar dat het op alle punten van criteria won. Nou ja. Ik zou zeggen: bijna alle punten.




Ze zijn niet alleen maar roze. Ze zijn ook nog eens heel erg Glow In The Dark.


Erg hè? 
En toch hoor ik mezelf zeggen: pak maar in.


Waarop de eerste-klant-van-de-dag ze voor me afrekent.
Echt hè. Ik word gesponsord.

Vanmiddag deed ik er een klein rondje mee. Voor het gevoel. Even wennen. Het voelde goed. Anders, maar goed.
Ik denk dat wij elkaars beste buiten-vrienden gaan worden, komend jaar.