Hollandse zomers.
Take it or leave
it.
Toch, zomerse
regen is echt anders dan de regen in de winter.
En de zon zie ik altijd wel ergens in schijnen.
Neem deze chocolade-bastonjekoeken-taart. Eén hap en de zomer is begonnen. Wat een lekkernij was dat.
Het lukt steeds vaker om na het avondeten een rondje in de buurt te fietsen. Hier pikten we één van de nieuwste caches van (O)Pa op.
Juni is de maand van de Avond4Daagses. We begonnen in Vlaardingen. Heel gezellig, omdat we alles met zijn 3-en konden lopen en heerlijk in de natuurlijke omgeving van De Broekpolder.
Met als beloning niet alléén een medaille, maar ook een Vlug-ijsje.
De tweede week liepen we met school in Schiedam mee.
Zéven medailles heeft hij inmiddels. En een flinke voorraad snoepgoed.
Jongste vindt het nog altijd erg gezellig als we 's ochtends met hem mee naar school fietsen. Mee het plein op, liever niet, dus wij trappen dan door om vers brood te halen.
Hij komt zelf naar huis en dat scheelt heel veel wachten, want haast heeft hij nooit.
In juni ging mijn neef trouwen. Ik maakte een cadeautje.
Op een zonnig terras in Assen at ik het grootste en lekkerste broodje hamburger ever.
Ik bleef een nachtje in Rolde en maakte de dag ná het feest een lange wandeling.
Onderweg vond ik o.a. dit mannetje dat ter plekke een cache bewaakte.
Toen de temperatuur iets op ging lopen, begon ik aan het project tuin.
Eerst aan de slag met de hogedrukreiniger.
Dat leverde, toen het eenmaal schoon was, veel vogeltje op in de tuin.
De coniferen werden gekortwiekt en nu is het wachten op de nieuwe tuintafel.
Oudste vliegt uit. Heeft de laatste weken op school geen r**t uitgevoerd en veel rode cijfers verzameld. Maar hij is kien genoeg om voldoende ruimte te laten om gewoon over te gaan.
Niets aan het handje dus.
In de avonden is hij het actiefst. Buiten. Op de veldjes. Bij het Hoge Hekken plein. Of bij Ollie.
Kijken hoe de kittens het maken.
Ook had hij weer een feest in de Maashaven, daar ergens op één van die schepen. Godzijdank wilde hij er niet blijven slapen.
Nu het nog niet zo warm en zonnig is, is het zó mooi buiten.
En toch warm genoeg om er in korte kleding rond te rennen.
Het is druk in de polder, met renners, wandelaars, skaters, wielrenners en hondenuitlaters.
In Juni kreeg Jongste de uitslag van de Cito Entreetoets.
Zijn Pa ging er eens goed voor zitten en verwachtingsvol keek hij hem aan.
Opperste verbazing. Verrassend en verhelderend.
Vond zijn juffie ook.
Maar waar ik hoopte dat ze nu misschien met andere ogen naar hem ging kijken, hem beter zou begrijpen en naar het jongetje achter zijn gedragingen zou gaan speuren, had zij haar eigen uitleg.
Ze zei er nog net niet bij dat hij waarschijnlijk een erg goede gokker was.
Ik geef het op.
Heel hard had hij nieuwe korte broeken nodig. Ik had moeite goed passende te vinden.
Zelf was hij op zoek naar een speelgoedding. De kledingwinkel zat er naast en ik mocht van hem daar best even binnenlopen.
Voor ik het wist liep hij langs de rekken, ging hij zelf op zoek en trok de ene na de andere korte broek er uit die hij leuk vond. Ik bedacht me geen moment en rekende alles af.
Laat die zomer nu maar komen!