zondag 1 augustus 2021

Hij haalde zijn diploma op.

zomer 2021

Ik zie hem nog staan met zijn rukzakje op zijn rug. Zo trots, dat hij óók naar de grote school van zijn broer mocht. Zijn ogen straalden, hij had er zo'n zin in.

Hij werd er lang niet altijd begrepen, maar bleef gewoon graag gaan.

Op de middelbare begon hij volledig als zichzelf en hij werd er direct gehoord, gezien en wél begrepen.

De HAVO leverde niet erg veel problemen op. Een paar maar. Hij ging, deed zijn ding op zijn manier en vond het op zijn tijd stom vervelend. Hij houdt namelijk niet van verplichtingen, niet van moeten, niet van op tijd komen, niet van keurslijven en vooral niet van mensen die anders denken dan hij. En hem geen gelijk geven, dat vooral.
Maar alles was te overzien en hij rolde door naar het VWO. Want hij had een missie.

Die twee jaren daar werden een worsteling. Een persoonlijk gevecht met Corona. Hij rommelde alle dagen wat aan, op zijn eigen manier. Gaf gas als het nodig was en hing achterover zodra het kon.

Soms verloor hij het vertrouwen, maar vond het altijd tóch weer terug. Niet in de laatste plaats door een legertje aan docenten, dat in hem geloofde en er niet voor terugdeinsde dit hem te vertellen. Altijd op het juiste moment.

In de examenperiode koos hij als één van de weinigen voor de mogelijkheid om examen te doen in 2 periodes. Het moeilijkste vak bewaarde hij voor het laatst. Omdat hij ook direct een herexamen inplande en dit goed maakte, hoorde hij op 10 juni dat hij geslaagd was.

De grijns op zijn gezicht, ná het bewuste telefoontje, verraadde hoe blij en opgelucht hij was. Onze Houdini had er wéér een diploma bij.

Die Benjamin van ons. Als die toch ook iets in zijn hoofd heeft...

Maar tevreden was hij nog niet. Vanwege de Corona beperkingen mocht iedereen een extra herkansing doen. En in plaats van alle boeken de hoek in te gooien, besloot hij die kans te pakken in de 3e periode. Omdat hij vond dat het áltijd beter kan.

Ook dat lukte, hoorde hij op 2 juli. Hij schroefde zo zijn Natuurkunde eindcijfer nog een puntje omhoog.


Toen kon hij zijn diploma ophalen.


Nog één keer naar zijn school. De laatste keer van zeven jaren. Nog één keer tussen zijn matties staan.


Ze hadden hun best gedaan om er in de gymzaal een feestelijke diplomering van te maken. Met alleen zijn klas en twee gasten per leerling.


Beetje jammer was wel dat de afdelingsleider in zijn persoonlijke praatje hem vergat. Hoewel, wij vonden dat jammer. Onze geslaagde niet. Toen bij ons alle drie het kwartje viel dat hij niet aan de beurt zou komen, zeiden zijn ogen me:
je laat het uit je hoofd hoor, niets zeggen! En zo geschiedde, want inmiddels ken ik mijn rol en weet ik mijn plaats.


Geduldig luisterde hij wél naar de woorden van zijn fijne mentor.


En naar de toegift van de afdelingsleider, die toch door iemand ingefluisterd was.


En toen was hij echt van hem.


Zwemdiploma - verkeersdiploma - autorijdiploma - HAVOdiploma - VWOdiploma.


Negentien jaar. En dan al zo'n prachtig rijtje.


Nog even wat foto momentjes...



...en een drankje.



Zonder nog één keer om te kijken liep hij weg.


En ik? Ik had een brok in mijn keel.


Thuis wachtte zijn broer.


Het is een mooi stel hoor.


Kijk hem staan, de vlag. Hij heeft er precies vijf weken gestaan. Vijf weken waarin hij er best wel mee op de foto wilde, maar er nooit tijd voor had. Nou ja, geen tijd voor wilde maken. Want foto's zijn er alleen om je moeder een plezier te doen.

Die dag ruimde ik hem op. Omdat dit óók bij hem past. Geen foto met vlag en tas. Geen foto met beide ouders.

Maar o, wat ben ik trots op deze kerel.


Op naar het volgende avontuur.


"Van basisschool
 naar middelbaar

 van middelbaar
 naar hoger

 van uni of
 een tussenjaar

 van schoolkind
 tot student

 je bent pas
 werkelijk
 geslaagd

 als je blijft
 wie je écht
 bent"

14 opmerkingen:

  1. Wat een leuk verhaal.. en hoe hij het gedaan heeft , helemaal zoals hij het zelf wilde op zijn manier. Logisch dat je zo trots bent.. Je hebt 2 geweldige boys/mannen! Ja ok..3 natuurlijk ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Van harte gefeliciteerd. En nu op naar de universiteit!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Reacties
    1. Als moeder ben je bij elke mijlpaal / diploma trots toch? Oók bij het verkeersdiploma...

      Verwijderen
  4. Knap hoor! Zelfs ik krijg een brok in mijn keel als ik het lees. Super goed gedaan en succes op de universiteit!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat goed van grote Wessel!! En zelfs ik slik bij lezen blog en je foto's.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Gefeliciteerd zeg! Wat fijn dat hij zijn diploma binnen heeft, zeker in deze twee lastige jaren met corona.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. He did it his way, op naar de volgende uitdaging. Hij houdt niet van saai, hij lijkt best wel op je!

    BeantwoordenVerwijderen