Puzzelen

Het zal de meesten van jullie niet ontgaan zijn. Ik heb een baan(tje). Of eigenlijk twee, maar wél bij één werkgever. Het zijn samen zo'n 20 uurtjes per week, maar door de ongebruikelijke werktijden voelt het of al mijn dagen ermee gevuld zijn. Daarbij is het op zijn tijd een ongeorganiseerde bende en daar heb ik een hekel aan. Dan krijg ik last van verbeter-drang. Dit levert zéker wat op, en dan heb ik het niet alleen over mijn uitbetaling in de vorm van het minimumloon.

~ Ik, als postbezorger ~

Wat ik er ook van krijg? De hik en grijze haren, omdat dingen zolang duren en over zoveel schijven gaan. Het duurt ook een eeuwigheid voor de zaken rondom mijn tweede contract goed geregeld zijn en kloppen. Ook krijg ik hoge fietsenmakersrekeningen - mooi scrabble woord -. En een brief of we aub allemaal een fatsoenlijke broek willen kopen, zodat we er netjes bij lopen. Daar hoorde een vergoeding bij. We kregen n.l. een VVV bon van 10 Euro. Bedankt, kan ik altijd gebruiken. Maar dit stond letterlijk in de brief: "We vertrouwen er op dat het je lukt om hier een fatsoenlijke broek van te kopen." Goh, waar dan? Jammer genoeg gaven ze niet het geheim prijs, bij welke winkel dat dan is.

~ Ik, als postvoorbereider ~

Natuurlijk is dit alles alleen een introductie om te komen wat ik hier eigenlijk vertellen wil. Ik doe het werk namelijk voornamelijk omdat ik het leuk vind. De rest mag dan irritant zijn, ik neem het voor lief.

Maar vorig weekend kreeg ik nog iets. Een PostNL legpuzzel. Speciaal door Jan van Haasteren voor het bedrijf gemaakt. Een collectors item. Super leuk.

In de tijd dat wij nog een stel waren, en nog geen gezin, maakten wij geregeld legpuzzels. Maar dan hebben we het toch al snel over een jaar of twintig geleden.

Oudste was nu direct enthousiast en zo begonnen we samen aan de 500 stukjes. Nog geen 24 uur later was hij af. En hadden we de smaak te pakken. Hij had eigenlijk best zin in een nieuwe uitdaging: 750 stukjes.

Dus ging ik de volgende avond bij haar een bakkie doen. Want zij is iemand die àlles op voorraad heeft. Dus ook puzzels. Natúúrlijk mochten we iets van haar lenen! Ze gaf een doos mee, waar 3 voetbalpuzzels in zaten. Die avond om half elf begonnen we aan de eerste. Het plan was: even een beginnetje maken. Maar dat liep helemaal uit de hand, omdat we om half drie 's nachts pas weer op de klok keken. De volgende avond was ook deze af.

Uit zelfbescherming hebben we eventjes een pauze ingelast. Ik heb namelijk geen ruggengraat. Ik kan geen 3 spekkies eten, niet alleen 1 blokje van de chocola. Nee, ik wil dan alles. Puzzelen kan ik niet een kwartiertje. En het lukt me niet om de tafel voorbij te lopen, zonder stukjes te zoeken. Dat is nogal lastig als je nog meer te doen hebt.

Dus we hebben pauze. Maar ik vrees niet voor lang.