Het weer. Vaak gesprek van de dag en deze dagen al helemáál.
Omdat ik veel buiten ben, zou je denken dat ik de weerberichten ook op de voet volg. Maar dat doe ik dus niet. Ik maak me er niet druk om, en neem de dag zoals die komt.
Er doorheen moet ik tóch.
Buienradar wil ik nog wel eens raadplegen, om te kijken of het zin heeft om het een half uurtje uit te stellen voor ik aan mijn postrondes begin. Een groot voordeel van deze baan: als voor 18.00 uur mij fietstassen maar leeg zijn, dan is het goed.
Verder denk ik niet vooruit. Ik kijk wel uit het raam om te weten wat voor weer het is.
Inmiddels lijkt het of ik wat harder gebakken ben. Van kou is mijn lijf steeds minder onder de indruk. De zon maakt deze weken veel goed. Daar komt al best wat warmte van af.
Na een half uurtje doorstappen is mijn inwendige machientje meestal wel op stoom, stroomt mijn bloed lekker door en kunnen regelmatig mijn handschoenen zelfs uit. Voor iemand die tot voor kort al witte dooie vingers had als ik een glas melk vastpakte of de koelcel van de supermarkt in liep, best bijzonder.
Vandaag was er niet veel zon en was de wind daardoor gemener. Uiteraard pas ik mijn kleding daarop aan. Mijn hoofd en gezicht warm houden was vandaag prioriteit.
Daarbij verlies ik zelfs het kleine beetje ijdelheid dat ik bezit.
Geen porum. Volledig onherkenbaar. Maar o zo comfortabel.
Morgen nog zo'n dag. Misschien wel de laatste van dit seizoen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten