Ik zag het eerst aan de post die ik bezorgde op dit adres. Een sjieke straat, ruim opgezet, grote vrijstaande huizen met nóg luxere auto's voor de deur.
Later zag ik het aan het busje van de drukkerij, dat de geboortekaartjes kwam thuisbezorgen.
Er werd een geboortebord aan de deur gehangen.
Overduidelijk dat daar, bij de Familie van Avezaath een zoon geboren was.
De dagen erna druppelden de felicitatiekaartjes binnen. Vandaag dacht ik: "Hoe zou hij heten?" Dus bekeek ik met iets meer aandacht de enveloppen, vóór ik ze door de gleuf duwde.
Bij de eerste envelop dacht ik aan een grapje. Bij de tweede kon ik het nog niet geloven. Maar bij de derde moest ik wél.
Baron. Het kleine kereltje van een pondje of zes, zeven heet Baron. Baron van Avezaath.
Niet te geloven zeg. Hij heeft ook een grote broer, zag ik. Overduidelijk vernoemd naar zijn vader Barend. Deze, ik neem aan dreumes, peuter of kleuter heeft de naam Barendje gekregen.
Tja. Ik vind daar wat van. Uiteraard gaat het mij he-le-maal niets aan. Maar wat een rare mensen heb je toch.
Net als de ouders van een jeugd-vakantie-vriendinnetje. De Familie Haver had hun dochter namelijk Maud genoemd. Ik vind dat zielig. Mijn HBOV-anatomie-leraar Meneer Nas vond ik dom. Zijn dochter kreeg de naam Anna.
Maar goed, ik ben benieuwd wanneer ik De Baron eens ga ontmoeten op straat. Is het héél gek dat ik steeds aan Bassie & Adriaan moet denken?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten