maandag 7 september 2015

Toppunt #250

Het is hier in huis elk jaar hetzelfde.

Ik zorg voor de verrassingen tijdens ieders verjaardag. Daarom denken de mannen geloof ik dat ik dat voor mijn eigen verjaardag ook zelf doe.

Nee nee, dat is NIET zo. Ook ik vind het leuk om verwend en verrast te worden. Maar op de één of andere manier is dat nog steeds niet tot ze door gedrongen.

Oudste en Jongste werden er door hun Pa één dag tevoren aan herinnerd. Oh. Het overviel hen zichtbaar enorm dat na eind augustus ook begin september was aangebroken.

Resultaat: van Oudste kreeg ik een "gefeliciteerd" vanaf twee meter afstand. Van Jongste een zoen en een verjaardagsliedje.

Pa had me de dag voor mijn verjaardag mee naar een leuk winkeltje hier in het dorp genomen. Ik mocht er iets uitzoeken. Nou, dat kan ik dus dat lukte goed. Het werd mooi ingepakt en het tasje ging mee naar huis. 


Kijk. Daar stond het op de grond op de grens van de woonkamer en keuken.

De nacht voor mijn verjaardag gingen we toevallig wat later naar bed, zodat we 
het 00.00 uur moment nog meemaakten. Hij feliciteerde me uitbundig, maar het tasje bleef staan.


Ook later bij het ontbijt bleef het tasje waar het was, net als gedurende de hele ochtend. Om twee uur vertrok hij naar zijn avonddienst en nog steeds kreeg ik het niet.

Afijn. Het werd vrijdag. Het werd zaterdag. Het werd zondag. En op zondagavond viel ineens het kwartje.


Kreeg ik toch nog mijn cadeau. Lekker ding.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten