Zijn beste vriend vertelde hem via skype dat hij gaat verhuizen. Dat kwam even volledig uit de lucht vallen. De schrik sloeg hem om het hart. Hij gaat vast heel ver weg, naar Groningen of zo EN HOE MOET DAT DAN MET ONS?
Hij barstte van de vragen, maar ze werden niet beantwoord. Skype bleef stil. Hij hàd het niet meer. Volledig in paniek.
Wij konden het ons niet voorstellen, want dan hadden we er vast eerder iets over gehoord. Maar hij was stik-ongerust en bedaarde niet. Dikke dikke tranen.
Toen kwam er uiteindelijk toch informatie los.
ZESHONDERD KILOMETER?!? Hij werd he-le-maal gek.
Maar Vriend had onze grapjas met zijn eigen streken om de oren geslagen.
Verhuizen gaat ie, maar naar de wijk tegenover ons. Dichtbij dus.
Gelukkig maar. De tranen konden gedroogd en met een glimlach op zijn gezicht viel hij in slaap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten