vrijdag 25 januari 2019

Voetbalplaatjes

Kijk hem nou.

Het is 2006 en hij was net lid geworden van een heuse voetbalvereniging en viel met zijn neus in de boter.


Via de supermarkt kon je voetbalplaatjes sparen. En dàt vond ie geweldig. Het was de allereerste keer dat hij zelf actief met een verzamelactie mee kon doen.



Die kleine daar zat niet op voetbal. Maar wist dat als zijn grote broer fanatiek werd, 
dan móest het wel leuk en interessant zijn.



Twee jaar later werd de actie herhaald. Jongste liet zich niet meer afschepen met 'meekijken' alleen. Dus deden ze hun uiterste best om twee albums vol te krijgen. 
Dat lukte. Makkelijk.

Boven in de kast ligt nu een stapel boeken, van verschillende jaargangen. Er wordt nooit meer in gekeken, maar ze willen er geen afstand van doen. Zo af en toe, wanneer ik weer eens een kasten-opruim-bui heb, probeer ik het weer.

"Mam, hou erover op. Dat doet me denken aan mijn jeugd en dat gaat NIET weg!"


Inmiddels zijn de boefjes van bovenstaande foto's zestien en negentien. Ze halen nu hun eigen spullen bij de supermarkt. Gek genoeg nooit iets met vitamines, maar meer van Red Band, Crocky of Toney. Met hun eigen pinpas. Tja, dingen veranderen.



Wat ook verandert is hun interesse in spaaracties. Dat is desinteresse geworden. Logisch.
Wat moeten zij met servies of ovenschalen.

Dus stuurde ik ze begin dit jaar, om een beetje te sarren, een plaatje door van de aankondiging van een nieuwe voetbalplaatjes actie. De eerste sinds járen, want verzamelen en sparen kon je de laatste jaren volop, maar nooit meer voetbalplaatjes.

In plaats van de verwachte lacherige reacties, kreeg ik per omgaande twee hele blije gezichten te zien. Jeugdsentiment noemden ze het. En daarom wilden ze 'gewoon' weer gaan sparen. Ik wist niet wat ik hoorde. Maar. Huize Schuurmans doet dus weer mee. 
Met een aangepaste doelstelling, dat wel. Samen één vol boek, dat is hun streven.



Omdat je voor een godsvermogen boodschappen moet doen, om alle plaatjes bij elkaar te krijgen, leek het aanvankelijk een mission impossible. Maar opa's en collega's zorgen ervoor dat er elke week nieuwe pakjes open gemaakt kunnen worden en plaatjes geplakt.

Nu zijn ze alleen nog op zoek naar mede-spaarders om mee te kunnen ruilen. Dàt was vroeger een stuk eenvoudiger. Want elke klasgenoot had óók dubbelen. Dat gaat in 5 HAVO en op het HBO niet lukken. 

Dus: zoek je plaatjes, heb je dubbelen, wil je ruilen? Hier word je met open armen ontvangen.

6 opmerkingen:

  1. wahhaahhaha ja heerlijk toch sjaantje, sommige dingen veranderen nou eenmaal niet never nooit :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik heb een niet-voetballer in huis dus voetbalplaatjes geef ik altijd weg. Net als de bonnetjes van veel spaaracties. Ik spaar voor derden. Scheelt opslag in huis..
    Wel leuk dat ze nu samen sparen... Eenheid maakt macht en zo..

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Herkenbaar. Ik neem alles aan wat gratis is en er is bij elke actie wel iemand die ik er blij mee kan maken.

      Verwijderen
  3. Hier hadden ze bij de voetbalclub een paar jaar geleden een spaaractie dat je de elftallen van de club moest sparen. Leuk was dat omdat onze twee meiden toen ook hun eigen foto moesten zien te bemachtigen. Wat uiteindelijk uiteraard ook royaal lukte.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, dat is absoluut leuk. Oudste hier heeft ook zo'n persoonlijk plaatje mét boek. Jongste was in die periode gestopt en overgegaan op judo. Die hoopt dus nu op een herhaling van de club-actie. Maar of dat ooit gaat gebeuren...?

      Verwijderen