Het is weer de week van ons vieren. Oftewel, we zijn compleet tijdens de avond-maaltijd.
Hoogste tijd om me weer eens uit te sloven. Nou ja, een soort van.
Dit blaadje had ik lang geleden eens uit een tijdschrift gescheurd. Al die tijd lag het, tot ergernis van iedereen, zomaar een beetje rond te slingeren in de keuken. Ik weigerde het in de la te leggen, bij al die andere recepten. Want de ervaring leert me, dat alles wat daar ooit is ingelegd, er nooit meer uit komt. Ik wilde dit persé eens proberen, omdat het me zo makkelijk leek voor in een kook-loos weekend.
Twee weken terug stond het voor de vrijdag op mijn planning. Ik had de chilipoeder al gekocht. Maar ik bleek een watje. Toen hij eind van de middag voorstelde 'om Chinees te halen', was ik gelijk om.
Vandaag was het dan toch zover.
In een bakje frommelde ik zo'n tweehonderdenvijftig gram gehakt, een kleine gesnipperde halve ui en een fijn gesneden halve paprika.
Nu ik de foto zie, krijg ik visuele flashbacks van de vis-avonturen van Jongste. Het lijken wel maden! Maar dat zijn het uiteraard niet. Die houden niet in gehaktkruiden, chilipoeder en een ei. Ik lepelde de hele boel eens lekker door elkaar.
Vervolgens legde ik een beetje van het mengsel op een plakje ontdooid bladerdeeg. Dichtvouwen en insmeren met ei. Je weet het hè, mijn recepten zijn maar een halve ster qua moeilijkheidsgraad.
Intussen had ik de oven op honderdenvijfenzeventig graden gezet. Na twintig minuten was het klaar.
Tadáá! Ik serveerde er fop-groente bij. Ook iets dat ik uit wilde proberen: groente-friet uit de Jet Fryer. Normaal gesproken zou ik er aan voorbij lopen. Ware het niet dat het onlangs een aanbieding was in één van mijn favoriete supermarkten. Aangezien ik een budget-shopper ben bepalen de voordeeltjes bij ons thuis vaak wat we eten. En zo kom ik af en toe ook met iets nieuws thuis.
Fop-groente-friet dus. Maar ik fopte niemand, want ik vertelde eerlijk dat het groente was. Tot mijn eigen verrassing was het smaakvol én lekker.
Aan tafel werd instemmend geknikt. Experiment geslaagd.
Bovendien hield het me vol tot het bedtijd was.
Dat was mooi. Want hongerige mensen vermoorden hun huisgenoten veel vaker dan niet-hongerige mensen.
Echt waar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten