woensdag 2 mei 2018

Viva Valencia - deel 2

Zaterdagmorgen. We hadden afgesproken weer rond 8 uur op te staan. De wekker had ik daar niet voor nodig. Ik deed deze nacht namelijk geen oog dicht. Dat kwam niet door de bedbank, niet door de enorme geluidsoverlast van uitgaand Valencia, niet door muggen en ook niet door slaapgebrek. Het was gewoon weer eens zo'n nacht waarin het niet lukte. 

Brak stond ik op. Het vooruitzicht om niet eerst een bakkie koffie te kunnen drinken, hielp ook al niet. Meer dan thee konden we in ons appartement niet zetten helaas.


Maar. Op elke hoek van de straat vind je hier een gelegenheid om te ontbijten, dus binnen no time zaten we ergens op een terras. Met uitzicht op de fietsen die we nog een dagje gehuurd hadden.

Heerlijk, koffie! En brood met tortilla - Spaanse omelet. 


Om proviand voor deze dag in te slaan, brachten we opnieuw een bezoek aan de Mercat.


Met gevulde tasjes gingen we richting onze eerste attractie van vandaag. En er voorbij ook. Want je verwacht het niet hè, zo'n oase van rust en groen midden in een drukke straat. 


Eigenlijk konden we het gewoon niet vinden. Dus lang leve Google Maps. Die wees ons de weg. "Hé, waren we hier niet daarnet ook?" Ja dus. Gewoon heel hard er langs gefietst.


Maar kijk Pa, ik was er echt.


Er was veel te zien. Wij zagen ook dingen die er eigenlijk niet waren. Zoals Angry Birds.


Overal zagen we gezichtjes in. Maar daar kom ik en andere keer nog wel eens op terug met een voorbeeld.

Alleen een terrasje was nergens te bekennen. Aangezien eten, drinken en snoepen een belangrijk onderdeel van onze uitjes is, een groot gemis. Maar eenmaal buiten de poort hadden we er al snel eentje gevonden. Eentje met ontzettend lekkere taartjes.


Het vervolg van onze trip was richting strand. Onderweg passeerden we het voetbalstadion van Valencia.  


Het Estadio Mestalla. Speciaal voor Oudste op de foto gezet.

We koersen hierna af op de Playa de la Malvarrosa, waar we de kleine hippiemarkt op slenteren.


Het eerste dat we er zien is een kraampje waar Mojitos gemaakt werd. 




Een van oorsprong Cubaanse cocktail, met rum, limoensap, rietsuiker, spuitwater, munt en veel ijs.



We kochten er 2 met 3 rietjes en zochten een plekje op waar we ze leeg konden lurken.


Helemaal niets mis mee!

Na een kort rondje over de markt, was het daarna tijd voor een kleine siësta. Daar was ik inmiddels wel aan toe. 


Zonder zon, dat was wel een klein beetje jammer.

Na de powernap wandelden we nog over de boulevard, zochten en vonden 2 geocaches en dronken nog maar een Agua de Valencia in een barretje.


Daarna fietsten we in zo'n 3 kwartier terug naar het centrum.


Paella eten ging helaas niet lukken, maar het alternatief was niet minder lekker.


Iets vroeger gingen we voor de laatste keer onze bedjes in. Zondagmorgen vroeg bracht de taxi ons op tijd naar het vliegveld, voor ons enkeltje Schiphol. En daarmee kwam er weer een eind aan onze stedentrip. Het leek wel een week. Meisjes: bedankt!

Thuis werd ik opgewacht met de woorden: "Zonder jou, is er hier niet veel aan."
Kijk, dáár kan ik weer een poosje op vooruit.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten